Relacja z KInO

 15.01.2011 roku odbył się marsz na orientację dwóch znanych i lubianych przyjaciół jakimi są Papi i Szczebel (tak zwany Plichcik). Warto też wspomnieć, że to jest ich debiut organizacji marszu na orientację, dlatego też warto być, bo często debiut jest bardzo udany. Również jako debiut zaliczyłem prowadząc mapę, jednak o tym później. A nasz skład, to ja Jagoda i Fiona. Natomiast jeżeli chodzi o liczbę uczestników, to owy duet P & P mieli trochę osób. Toteż dla organizatorów jest jakieś zadowolenie. Marsz zaczął się na PKP Kaliska, gdzie był to pierwszy etap. I właśnie jeżeli chodzi o pierwszy etap, to duet Papi & Plichcik mieli fajny pomysł. Każdy dostawał popcorn do jedzenia i na boku opakowania były rozsypane zdania, z których trzeba było rozwiązać położenie punktów. Z początku był to dla nas kosmos, jednak gdy już odszyfrowaliśmy co i jak, to szliśmy dobrze. Ten etap kończył się na końcu Kalisk w stronę Wielkiego Bartla. Miejscowość kojarzona z moją byłą ex. Drugi etap, to była już mapa, którą trzeba było dopasować powycinane i zlustrowane miejsca. Jednak jeśli chodzi o mnie w tej dziedzinie, to jestem g***i. No ale do pierwszego punktu jakoś zaszliśmy, do drugiego też. No i po chwili się zgubiliśmy, bo szukaliśmy punktów. I od teraz szliśmy systemem free wolnym. Po prostu robiliśmy sobie spacer i zwiedzanie okolic Bartla Wielkiego i Kalisk. No i w jednym momencie, to sytuacja nie była wesoła, gdyż na prawdę nie wiedzieliśmy gdzie iść. No, ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Zrezygnowani marszem postanowiliśmy sobie układać rymowanki, oraz skróty klubów parlamentarnych. No i po prostu było wesoło, że dziewczyny ze śmiechu kulały się na śniegu. No i tak sobie szliśmy i potem Fiona postanowiła wymyślić testament. Jednak uśmiechnęło się do nas szczęście, bo taka jedna pani jechała na koniku i postanowiliśmy ją zaczepić i spytać się, gdzie do Bartla. Ona nam wytłumaczyła co i jak. Jednak postanowiliśmy iść do Kalisk, bo tam bliżej. Chociaż przez chwilę szliśmy, ale jakoś wydawało nam się, że jeszcze kawał drogi, to postanowiliśmy wrócić do drogi i szliśmy do Kalisk. Po drodze pojawiła się nadzieja, bo były jakieś punkty. Spisaliśmy jakiś RL. Fiona mówi, że ten punkt jest dobry, bo to Radek Literski. No i obok niego w dole było jezioro. No i ja myślałem, że na mapce to niby jezioro, to jest wycięta część mapy. No niestety ja nie znam się za bardzo na mapie. Bynajmniej nie takiej powycinanej. No i szliśmy sobie dalej i po około pół godzinie doszliśmy do Kalisk. Dziewczyny poinformowali organizatorów, że nie dojdziemy do mety, która była w Bartlu Wielkim. No i czekaliśmy około godziny na wszystkich, bo tutaj niektórzy mieli swoje pojazdy zostawione, a niektórzy jechali pociągiem do domu. Gdy wszyscy przyjechali do Kalisk, to pierwsze co było śmiech, że tak poszliśmy. A co tam wariacje muszą być. Co prawda z jednej strony trochę głupio, że nie znam się na mapce, ale najważniejsze, że atmosfera była miła. A na koniec testament opublikowany przez Fionę, która pisała nas na straty i postanowiła napisać co komu przekazać. Oto on:

Patrycja Fiona Grencel sporządziła testament następującej treści: „Chcę, aby mój majątek przypadł następującym osobom P.Radosławowi chcę przekazać książkę ,,Biologia 1" wydawnictwo Operon,bo nigdy nie nosi.

P.Bilowi łopatę, gdyż ostatnio własnym obuwiem próbował przekopać Piotrowi podwórko, więc łopatą będzie szybciej.

Kosa otrzymuję od mnie laptopa, bo jego się psuje.

Jagodzie mój śmietnik w różową świnkę, bo strasznie jej się podobał.

Spadikowi chociaż nie zasługuję oddaję czołówkę, bo uważa, że każdy sprzedawca mówi, że czołówka dobra, żeby sprzedać.

Resztę dóbr materialnych oddaję mojemu chłopakowi Radkowi(nie mylić z powyżej wymienionym). Pozdrawiam rodzinę, której nie ujęłam w testamencie". Proszę głośno płakać na pogrzebie, żeby ludzie myśleli, że dobry człowiek ze mnie był...

A zdjęcia z KInO są tu.