Ultramaratony moją pasją

Od kilku dni chodzi mi po głowie myśl taka, żeby robić coś, co dla wielu jest niemożliwe - chcę biegać ultramaratony. Najpierw 100 km, potem 200 km, aż dojdę do momentu, kiedy będę mógł spróbować wziąć udział w Badwater Ultramarathon - jest to najtrudniejszy ultramaraton świata.

Mam na myśli być biegaczem na poziomie elite. Jednak do wszystkiego będę dążył powolutku i na spokojnie. Jak teraz we wrześniu dam radę 100 km przebiec, to i dam radę inne odległości też. Pamiętam jak to kiedyś mówiłem (początki biegania), że chciałbym biegać bez przerwy 20 km. Potem chciałem więcej i więcej, aż w końcu doszedłem do momentu, gdzie już biegam maraton. Po maratonie (tym pierwszym) zabłysnąłem, bo zorbiłem co prawda niby mało, ale 42.5 km, czyli troszkę więcej niż maraton. Ostatnio teraz na treningu zaszalałem i zrobiłem 54 km na treningu. Co jeszcze mnie spotka, co mnie jeszcze zmobilizuje do biegania powyżej 100k m, i co w końcu we mnie obudzi, żebym zaczął zarabiać więcej kasy oraz co mnie zmobilizuję żebym pobiegł w najtrudniejszym ultramaratonie? Pytania te zostają zagadką. Jednak to wszystko nie jest trudne. Wszystko da się zrobić. Da się nawet ten ultramaraton ukończyć, ale to tylko na prawde silnej psychy trzeba. Trzeba być na prawdę już elitą żeby wystartować na tym biegu. Mam zamiar zmienić jeszcze więcej w swoim bieganiu - chcę więcej km biegać. Nawet 150 km tygodniowo, żeby po prostu przygotować się na śmierć jaka czeka na Badwater Ultramarathon. Pewnie niektórzy powiedzą, że mi odbiło i że tylko tak piszę, bo chcę na siebie zwrócić uwagę. Może i to prawda, ale jeśli to wszystko wypali, to już nie będę zwykłym biegaczem, który tylko biega sobie gdzieś tam w Bytoni. To już będzie już inna bajka.
A na koniec dopowiem tak (słowa kieruję do Jurka Scotta: "Jurek zobaczysz jeszcze dołączę do grona osób, które też ukończą ten hiper ciężki ultramaraton". Może i moje życie się zmieni. Tego bym chciał.