wtorek, 26 czerwca 2012

Podbój Grassora nieudany


Jest piątek 22.06.2012, czyli niedługo przed kalendarzowym latem. Właśnie tego dnia ja i Marian wybieramy się na Grassora. Wcześniej byłem praktycznie przygotowany. Jednak później okazało się, że nie wszystko miałem przygotowane i przed wyjazdem przygotowywałem się już 100%. Gdy już przyszła pora do wyjazdu, to po chwili przyjechał po mnie Marian (znany bardziej jako Łukasz Czaja) i jeszcze przez chwilę pakowałem ostatnie rzeczy i około 19:35 wyruszyliśmy do Rosnowa, gdzie będzie start i baza Grassora. Jechaliśmy oczywiście na południe no może troszkę na południowy wschód i w Czersku zatankowaliśmy paliwo do pełna. Następnie pojechaliśmy dalej. Droga była bardzo długa, bo do Rosnowa od nas było jakieś 150 km, dlatego jechało się długo. Marian też nie szalał na ulicy tylko na spokojnie jechaliśmy. W Chojnicach ja jeszcze robiłem zakupy, bo byłem głodny, gdyż wcześniej nie zdążyłem nic zjeść. Kupiłem sobie jakieś jedzonko i śmigaliśmy dalej. Później Marian zatrzymał się przy MC Donaldzie i zjedliśmy ciepłe bułeczki. No i wtedy już jechaliśmy do samego Rosnowa prawie bez zatrzymywania. No i o godzinie 22:30 chyba byliśmy na miejscu. Ludzi było mało, to od razu się zgłosiliśmy, pobraliśmy nasze numery startowe i się przygotowywaliśmy do spania, ale jeszcze Marian przedstawił mi gościa, z którym startował na Kieracie. Porozmawialiśmy sobie troszkę i przygotowywaliśmy się do spania. Jeszcze trochę pogadaliśmy sobie z Marianem i wtedy szliśmy spać. Następnego dnia rano około godziny 08:35 ja się obudziłem i potem zacząłem się przygotowywać do startu. Brałem tylko te rzeczy, które były bardzo potrzebne. Potem skapnąłem się, że nie wziąłem wody z domu i poszedłem do sklepu, który był bardzo bliziutko i tam kupiłem trochę jeszcze sobie jedzonka. Wtedy wróciłem ze sklepu. Była już godzina około 10 i jeszcze postanowiłem sobie urządzić małą siestę. Przebudziłem się około godziny 11 i już opracowywaliśmy plan jak będziemy startować. Nie, że mięliśmy mapki, ale po prostu, gdyby była sytuacja, że jeżeli ktoś z nas nie daje rady po prostu przy jakimś punkcie zostaje. No, ale od razu dodam, że na szczęście nie miało takie coś miejsce. Gdy się zbliżała godzina 12, to powinno już się wszystko zacząć, ale organizator się spóźnił i przybył dopiero 10 minut po dwunastej. Wtedy dostawaliśmy mapki i czekaliśmy na odprawę techniczną, by następnie ruszyć. Zanim ruszyliśmy pogadaliśmy troszkę z Piotrkiem, z którym Marian startował na Kieracie i postanowiliśmy iść z nim razem. Gdy zbliżała się nasza pora startu, to uruchomiłem swojego GPS-a i o 12:20 był start. Marian z Piotrem nawigowali i opracowali plan, gdzie iść od razu do jakiego punktu. Pierwszym punktem jaki zaliczyliśmy był punkt 13 w miejscu zniszczonego mostu, drzewo na lewym brzegu ok 20 m na N. Natomiast zanim tam dotarliśmy, to od początku zaczęliśmy biegać, co jest dla mnie bardzo nie wygodne, tym bardziej, że w świadomości przychodzi myśl, że jest do zrobienia 100 km. No, ale nic biegałem razem z nimi nie poddając się. Było ciężko, ale jakoś się udało. Biegaliśmy do samego punktu, który był oddalony o około 5 km od startu. No i bez problemu dotarliśmy do tego punktu, bo byliśmy tam o godzinie 13:00, czyli 40 minut zajęło nam dotarcie do tego punktu. Po spisaniu tego punktu na mapie przy lampionie były kolejne punkty blisko miejsca, no i Marian zaznaczył sobie, gdzie ten punkt, który chcemy kolejny znaleźć jest i tym punktem, do którego szliśmy następnie był punkt nr 11. Do tego punktu też praktycznie cały czas biegliśmy. Było bardzo gorąco i ja czułem już zmęczenie i sobie myślę, że jak tak będzie cały czas, to ciężko widzę dalej siebie. No, ale dobiegliśmy do tego punktu i go znaleźliśmy. Był on na szczycie górki, przy drzewie na rogu granicy kultur. Spisaliśmy też go i odkryły nam się kolejne „karty”, czyli punkty. Następny punkt z kolei naszej był nr 9. Tutaj już zdecydowanie tempo spadło i powiedzieliśmy Piotrowi, żeby na nas nie czekał bo tylko go będziemy zwalniać, gdyż nasze tempo osłabło. Staraliśmy się biegać jeszcze troszkę, ale już stawaliśmy i musieliśmy wodę popijać. Nawet po drodze był bardzo czysty strumyk, z którego napiliśmy się wody, żeby zaoszczędzić naszą. No i kolejny punkt był bardzo ciekawy, a przeprawa do niego też bardzo ciekawa. Po drodze do niego były dwa warianty, albo idziemy na około szukając mostu 5 km dalej, albo przejdziemy przez dosyć szeroką rzeczkę typu Wda, ale zwie się Radew. No i nie zastanawiając się jak tylko nic nam nie uda się trafić to nie pozostaje nic innego jak tylko przejść przez nią. Jednak widzieliśmy tam rybaka, który łowił ryby i pytaliśmy go, czy nie wie, gdzie może być jakiś most, czy kładka jakaś. Powiedział, że coś jest, ale oddalone około jednego km. Nas to nie zadowoliło i poszliśmy w lewo. I tutaj była miła niespodzianka, bo przez całą rzeczkę było drzewo obalone przez borba i nie zastanawiając się ani chwili poszliśmy przez to drzewo. Marian poszedł jako pierwszy. Natomiast ja jako drugi. Gdy przechodził Marian to miałem obawy, gdyż drzewo jakby pękało, ale na szczęście tylko zatrzeszczało dwa razy. Potem poszedłem ja. Bardzo byłem trochę zmartwiony i bałem się, że mogę wpaść. A, że było dosyć głęboko, to tym bardziej strach dawał się we znaki. No, ale nic powolutku się przedostawałem, a gdy byłem na środku, to Marian zrobił mi zdjęcie. Potem, gdy już zbliżałem się do końca, lekko zamoczyłem nogi, bo drzewo dotykało wody i przeszedłem prawie suchą nogą. Poszliśmy dalej, bo punkt już był niedaleko. I następnie patrzymy a tam przepaść, przy której płynie kolejna rzeczka. Tym razem była bardzo płytka i co nie dziwne, bardzo czyściutka. Przez tę rzeczkę przeszliśmy normalnie przez nią, bo była płytka. I po chwili patrzymy, a przy punkcie nasz stary kumpel Piotrek. Pomimo iż nas zostawił dogoniliśmy go. Spisaliśmy punkt nr 9 i odsłoniły nam się następne punkty. Następnie szliśmy do kolejnego punktu. Tym razem do punktu nr 6. Był on na skarpie u góry. Dojście do punktu nie było dalekie, ale nam zajęło to aż godzinę. Tam też zmęczenie dawało o sobie znać. Jednak udało nam się go bez problemu znaleźć. Dalej nam mapa robiła się coraz pełniejsza z punktami, bo doszły kolejne. Następny nasz wariant, który obraliśmy, to był punkt nr 10. Znajdował się na początku suchego rowu, na drzewie na SW. Tutaj już zaczęło nam się wszystko chrzanić. Zaczęliśmy się troszkę gubić, a mapa się tutaj nie zgadzała z terenem. Jakby było coś takiego, że dochodząc do punktu mapa była zupełnie inna. Było do punktu niedaleko, a nam zajęło to ponad godzinę. Byliśmy troszkę wkurzeni, ale po jakimś czasie znaleźliśmy się i udało nam się go znaleźć. Było już kilka minut przed 18, czyli już dużo nie brakowało do ciemnego, tym bardziej, że się chmurzyło. Tak jak wcześniej odkryły się kolejne punkty. Kolejnym, do którego szliśmy był punkt nr 3. Ten znajdował się na skarpie wykopu nieczynnej linii kolejowej, w skupisku drzew na górze tej skarpy na N. O ile się nie mylę, to dotarcie do tego punktu, było chyba trochę łatwiejsze niż do poprzedniego, ale też się troszkę gubiliśmy. Od trójki wiedzieliśmy, że kolejnym punktem, gdzie pójdziemy był nasz kochany punkt nr 20. Mówię kochany, bo od tego punktu, szło nam coraz gorzej. Ten punkt znajdował się na rozwidleniu jarów, na skarpie. Właśnie. Dojście do punktu było dobre, ale jak wcześniej wspomniałem, że przy punktach jakby była inna mapa. Tutaj było właśnie tak. Teren się nie zgadzał aż tak jak powinien i szukanie punktu było ciężkie. Nawet tam spotkaliśmy Piotra po długim czasie i razem szukaliśmy tego punktu. Próbowaliśmy z różnej strony go znaleźć, ale to poszło na nic. Marian w końcu się wkurzył i poszliśmy szukać go od miejsca, gdzie byliśmy pewni. Od tego miejsca wyznaczyliśmy azymut i dzięki temu udało nam się zlokalizować ten punkt. Bywało tak, że w jednym miejscu byliśmy kilka razy. No i do miejsca punktu przecinała droga dosyć główna, ale jej na mapie nie było. No i tutaj ja mówię do Mariana, że tutaj jest rozwidlenie jakieś, to będzie może tutaj. No i rzeczywiście okazało się, że to było tam. Poszliśmy do tego punktu i szukając kolejnego wariantu, chcieliśmy iść do punktu 14 i tak zrobiliśmy. Ten punkt znajdował się na początku odnogi jaru, na dole. Kolejny raz szukanie tego punktu zajęło nam sporo czasu. Tutaj też było bardzo podobnie jak poprzednim razem. Szliśmy do miejsca, a tam zaczęło nam się nic nie zgadzać, albo inaczej – było więcej jarów i to nas gubiło. A trafić w odpowiedni to jest nie lada problem. Przy szukaniu tego punktu zaczęliśmy włączać już latarki, bo się ciemno zrobiło. Szukanie zajęło nam sporo czasu i szukaliśmy kilka razy, bo było ciemno, a las liściasty to też było ciężko cokolwiek znaleźć. Jednak po chyba 40 minut szukania udało nam się go odnaleźć. Od teraz było ciemno i mięliśmy już cały czas włączone latarki. Z 14 punktu szliśmy do punktu nr 15. Ten znajdował się na zniszczonym przepuście, na dole. Jego też szukaliśmy troszkę czasu, ale z nim nie było tyle problemów co z poprzednimi. Gdy go odnaleźliśmy, to tam chwilę zrobiliśmy sobie małą przerwę na jedzonko. W tym punkcie odkrył nam się punkt nr 7. Tym razem nr 7 pechowy. Bo miały to być ruiny kościoła przy drzewie ok 3 m na NW. Dochodząc do miejsca tego byliśmy pewni, że uda nam się go odnaleźć, ale niestety nasze nadzieje zostały rozwiane już po około godziny szukania. Staraliśmy się jeszcze go szukać aż do skutku. Szukaliśmy chyba 3h i to na nic. Tego punktu nie udało nam się znaleźć. Byliśmy bardzo wkurzeni i zrezygnowani. Doszliśmy do PGR-ów niedaleko niby tego punktu i tam spotkaliśmy jednego rowerzystę, który też go szukał bezskutecznie. Też był zrezygnowany i też postanowił wracać na metę. My tak właśnie też zrobiliśmy. Poszliśmy na metę. Po drodze jeszcze szliśmy i słyszeliśmy padające strzały, bo jak byliśmy w miejscowości Glinka, to tam kłusownicy pytali nas ile osób będzie jeszcze przechodzić tą drogą. Powiedzieliśmy, że nie wiemy. Jednak jeździli tam kilka razy, a my mówiliśmy, że lubią tędy jeździć Jeppy, bo fajna droga. Okazało się, że to byli kłusownicy, bo zwierzyny tam było dużo. Co jakiś czas spotykaliśmy jakieś zwierzę, to sarenkę, to zająca i nawet bardzo wielkiego jelenia. Ten to był bydlak. Nie chciałbym być przez niego zaatakowany. No i wracając do tego momentu, gdzie słyszeliśmy strzały, to powiedzieliśmy sobie, że idziemy po drodze jeszcze do punktu drugiego. Miał być przy rozwidleniu wyschniętych strumieni. Dotarliśmy na miejsce i nie widzieliśmy nic. Mało tego nawet jeszcze pogubiliśmy drogę, którą szliśmy do tego miejsca. Jednak na szczęście jak doszliśmy do drogi to wywaliło nas trochę dalej, korzystniej dla nas. Po tym momencie nawet zrezygnowaliśmy z punktu 12, bo nie wiadomo jak byśmy na tym wyszli. Potem był moment, gdzie szliśmy długą prostą asfaltem, aż do punktu nr 8, bo też go mięliśmy w planach. Ten akurat znaleźliśmy szybko, bo szliśmy tylko jakieś 300 m od ulicy nieczynną koleją, a punkt był pod mostem z północnej strony. Tutaj się wkurzyliśmy, bo było dosyć chłodno, a punkt był na środku strumyka około 2 m szerokiego. Zimno w nogi było, a my po prostu musieliśmy wejść w ten lodowaty strumyk. Do mety mięliśmy jeszcze kawałek drogi, a byliśmy bardzo zmęczeni. Ja nawet idąc szedłem pijany, obalałem się prawie ze zmęczenia. No, ale jakoś udało się dotrzeć do mety. Oddaliśmy karty startowe i szykowaliśmy się do domu, ale najpierw poszliśmy do łazienki się umyć chociaż tylko nogi, bo pryszniców nie było. No i myśleliśmy, że zjemy coś ciepłego, a tutaj się okazało, że wszystko zimne i na dodatek się wszystko skończyło. Nawet jednorazowe miski do jedzenia się skończyły. Nie było ciepłej herbaty. Nic nie było ciepłego. Jedynie woda w kranie. Podsumowując tę imprezę powiem tak: Impreza odbywała się w ciekawych miejscach. Natomiast organizacja samego marszu pozostaje wiele do życzenia. Skoro wpisowe jest wysokie, to organizatorzy powinni zadbać o to, by był ciepły posiłek. No i też o to, żeby jakoś to wszystko mogło odbywać się w dobrych warunkach. No, ale nic jak to Marian mówił – każda impreza ma swój urok. A ja dodam – impreza imprezie nierówna. Mam nadzieję, że organizatorzy zadbają o to by następnym razem było lepiej.

27 komentarzy :

  1. No cóż, czytając relację czułem się tak jak bym także był na Grassorze. Wróciły wszystkie wspomnienia harpaganowe i z innych długodystansowych InO, na których też nie raz mnie szlag jasny trafiał, bo łaziłem w te i we wte, będąc pewnym, że punkt jest gdzieś blisko, a go tam nie było. Widać, że ta formuła Grassora chyba ciekawsza niż harpaganowa, mi się podobało to sukcesywne odkrywanie kolejnych punktów na mapie. No i jeszcze raz potwierdza się moja teoria, że na "setkach" na początku nie ma co biegać, jeśli ktoś nie ma super, super kondycji, bo potem zmęczenie fizyczne przekłada się na gorsze rozkminianie mapki. Też wiele razy podobne błędy popełniłem i teraz staram się być pod tym względem bardzo ostrożny.

    OdpowiedzUsuń
  2. Jeśli biegać to tylko na początku :)
    i można sobie nawet pozwolić na ostre gnanie
    im później tym gorzej się biega - tym bardziej jak organizm przywyknie do chodu

    ale na początku trzeba sobie założyć cele
    1. albo całość iść i ewentualnie sporadycznie truchtać
    2. albo truchtać/biec - a wtedy to kiedy jak nie zaraz :)

    RL

    OdpowiedzUsuń
  3. No właśnie Radek, zdaje się, że przedstawiłem swój punkt widzenia człowieka, który na starcie zawodów ma zawsze totalny chaos w głowie. Wraz z pokonywanym dystansem on się zmniejsza, ale na początku jak biegam to po prostu zwyczajnie nie myślę i wywala mnie Bóg wie gdzie. Z drugiej strony weź też pod uwagę, że ty walcząc o zwycięstwa nie możesz sobie pozwolić na kalkulowanie i musisz podejmować pełne ryzyko, a poza tym mając takie umiejętności jakie masz, w pełni kontrolujesz gdzie jesteś, nawet gdy dziko pędzisz. No ja w każdym razie w harpaganopodobnych imprezach przez najbliższych kilka startów nie zamierzam biegać na pierwszych pętlach. Nie jestem jeszcze na tyle pewien swoich umiejętności nawigacyjnych. Wciąż przydarzają mi się szkolne błędy.

    OdpowiedzUsuń
  4. Wielkiej różnicy w umiejętnościach nawigacyjnych między nami nie ma. Wejście w mapę to problem prawie każdego zawodnika. Perypetii nawigacyjnych na harpach miałem sporo - wiele harpów tak przegrałem. Zarządzanie ryzykiem jest istotne i tu jedynie doświadczenie pomaga - ale też, sporo zyskiwałem i sporo traciłem. A Twoje podejście do harpa jest w pełni prawidłowe - planowanie treningów i przejścia. Może brakuje udanego startu który da Ci pewność siebie na którą już zasługujesz. Jest jeszcze jeden pomysł na start: doczepić się do faworytów. Do pk1 sił wystarczy - pk2 samemu łatwiej już szukać. Problem odnaleźć ich na starcie. Ważny jest też kompan - czasem dobrego gościa o podobnych możliwościach i celach można trafić na trasie. Sukcesu nie ma bez mentalnego przygotowania - ale tego Ci nie zabraknie.

    OdpowiedzUsuń
  5. A ja włączę się też do dyskusji, bo moim zdaniem jest tak, że skoro człowiek podejmuje ryzyko, to trzeba wtedy sobie podjąć walkę samym ze sobą, a dopiero wtedy podejmusze ryzyko - czy idziesz sam całkowicie bez wycofywania, czy też po prostu idziesz z kimś. Ja jeżeli chodzi o harpagany, to niestety nie wiem czemu, ale boję się map i boję tego, że jak się zgubię to zostanę tutaj i koniec. Bo ja myślę, że sam bym sobie poradził z tymi mapami, ale jest we mnie ta świadomość, że trzeba przejść 100 km. Bo gdyby nie to, że tyle km, albo to, że bym przełamał się, to może by mi się udało zrobić 100 km zupełnie samemu. Teraz na najbliższym harpaganie mam zamiar sam prowadzić na mapie i chcę jak najwięcej biegać, bo im szybciej się zrobi, to tym lepiej. Gdyby przykładowo zmieścił się w powiedzmy 9h pierwszą pętlę, to mam sporą przewagę na drugą.

    OdpowiedzUsuń
  6. jak przeczytałem tę relacje to mi się żal zrobiło
    GRASSOR po prostu taki jest- a wie o tym najlepiej ten kto na nim był
    zamiast oficjalnych 100km nie można pokonać trasy w mniej niż 107-110km( o czym uświadomił nas Daniel na starcie) poza tym formuła odkrywania punktów jest ciekawa i na tym sie kończy bo nigdy nie jesteście w stanie od razu ocenić jaki punkt atakować jako pierwszy aby wariant był najlepszy- to raczej loteria...
    GRaSSOR w moim przekonaniu pozostawiał wiele do życzenia od dawien dawna
    a odnośnie biegania to to trochę było tak że ja od niedawna biegam przynajmniej pierwsze 50-60km a potem mieszam to z marszem przechodząc do samego marszu i jakoś tam finiszując
    RL oczywiście ma zawsze rację- to jest osoba która może najwięcej powiedzieć na temat setek
    wydaje mi się że założenia moje i Mariuszka dość znacznie się różniły albo przynajmniej nasze przyzwyczajenia do startów w setkach
    Mariusz nie lubi biegać od początku i tyle a my na dodatek ruszyliśmy dość ostro- może wystarczyło troszkę wolniej........
    a co do samych PK to porażka- teren w znacznej części nieprzebieżny co w nocy uniemożliwiło nam szukanie- oczywiście inni ukończyli- byli lepszymi nawigatorami- ale czy ukonczenie setki powyżej 25h przez osoby które łamią 20h bez problemu o czymś nie świadczy?
    zwycięzca niemal zawsze łamie 12h a tutaj walczył 17,5h!!!- GRASSOR to impreza dla cwaniaków którym mapa byle jaka nie przeszkadza i tyle

    p.s
    pozdrawiam RL i wszystkich którzy wzięli udział w dyskusji

    marian

    OdpowiedzUsuń
  7. A ja przyczepię się do treści zawartej w owej relacji. Co do biegania: chyba każdy kto decyduje się na start w takiej imprezie stawia sobie jakiś cel, realnie oceniając swoje możliwości. Nie chciałeś biegać, wolałeś zacząć spokojnie i równym tempem- nie biegaj. Proste. Mapy komentować nie będę, lecz już organizację owszem. Czytałem inne komentarze nt. tego marszu i jakoś nikt nie narzekał na brak ciepłego posiłku. Czy takie urządzenie jak mikrofalówka, która była tam dostępna jest Ci obce?
    Bardzo mnie również interesuje Twoje stwierdzenie o kłusownikach. Skąd zaczerpnąłeś taką informację? Jeśli to tylko Twoje domysły, to lepiej sobie daruj.
    I na koniec. Nie każdy ma talent literacki godny Hemingwaya, jednak chyba jakieś podstawy interpunkcji, stylistyki i logiki wypowiedzi obowiązują każdego z nas. Następnym razem proszę zwróć na to uwagę, a nam to na pewno ułatwi odbiór Twojej wypowiedzi.

    OdpowiedzUsuń
  8. A ja z kolei przyczepię się do czepialstwa Pana Anonimowego (post z dnia 3 lipca), który najwidoczniej nie podał swoich inicjałów z obawy przed zdemaskowaniem - najłatwiej jest rzucać w kogoś mięsem będąc samemu niewidocznym i niedosiężnym. Dla mnie to pożałowania godne. Gdzieś tu się zapodziała męska odwaga. Przeczytałem dokładnie dwa razy relację Kosy i nie znajduję w niej żadnych niskich złośliwości wymierzonych w organizatora, krytyka złożona przez Kosę była rzeczowa, merytoryczna, obiektywna. Jeśli Pan Anonimowy ma problemy z przyjmowaniem krytyki, no to cóż, mogę jedynie współczuć. Smutne. Krytyka jest potrzebna, bo dzięki niej możemy poprawić w sobie to co w nas szwankuje. Dla mnie brak ciepłego posiłku dla ostatniego zawodnika schodzącego z trasy i brak pryszniców to duże mankamenty organizacyjne, zwłaszcza jeśli wpisowe jest wysokie. Zgrzyt jak przy rysowaniu gwoździem po szkle. Szkoda Anonimowy, że tego nie zauważasz. A nie łatwiej byłoby przeprosić i w następnej edycji zadbać o prysznice i porządny posiłek? Może więcej ludzi przyszłoby na zawody i komentarze byłyby bardziej pozytywne. Zasłanianie się mikrofalówką? Wybacz. Równie dobrze mogłeś napisać - przecież obok był las, mogli sobie pójść po drewno, zrobić ognisko i usmażyć na nim kiełbaski.
    Jeszcze jedno - ten blog służy głównie temu, żeby dzielić się z innymi swoim zdaniem, uczuciami, swoje przemyśleniami, a nie temu, żeby promować piękną polszczyznę. Od tego są inne fora, jest ich mnóstwo. Jeśli piękna polszczyzna jest dla ciebie taka ważna, to zapisz się do jednego z wielu kółek fanatyków literatury i wyszukuj błędy stylistyczne w powieściach słynnych pisarzy. Może coś wynajdziesz i zdobędziesz nieśmiertelną sławę.
    To napisałem ja, Krzysiek Nowak, człowiek, który wydał dwie książki, dla którego literatura jest pasją, ale dla którego wyrażanie siebie jest po stokroć ważniejsze niż czysta forma. Kosa jest arcymistrzem w wyrażaniu siebie i to się liczy. Myśl sercem i patrzaj w serce, forma to tylko ornament - to moja dewiza. A co do Hemingwaya przypuszczam, że myślał podobnie, więc nie powołuj się na niego skoro być może on nie chciałby się powoływać na ciebie.

    Krzysiek Nowak

    OdpowiedzUsuń
  9. te Nowak
    śmiesznie piszesz
    daj se siana
    na Ciebie hemingway też pewnie by sie nie powołał :)
    GRASSOR taki jest i tyle
    mikrofala jest na każdej edycji :)
    jest zbyt duża rozbieżność czasowa między zawodnikami gdyż czasy ukończenia tras od pieszej 50 do 300 rowerowej są różne i jest ciężko aby ciągle był ciepły posiłek, poza tym po naszym odjeździe podano drugą turę ciepłego jedzonka
    i wojna o mikrofale:)
    ale jaja
    GRASSOR to nie impreza z PBT- tam toczy się walka na znacznie bardziej wymagających trasach- i uwierz mi- tam środowisko ludzi znacznie różni się od tego z PBT
    większość jedzie aby walczyć a nie dla wariacji i mikrofalówka im nie przeszkadza:)
    ja akurat GRASSORA nie mam co bronić, bo mnie ta impreza tylko prowokuje swoją trudnością....
    to napisałem ja MARIAN
    pozdrawiam Cie Krzysiek :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ja się też wtrącę do osoby z komentarzem 3 lipca o 21:42, nt kłusownictwa. Miałem 4x spotkanie z gośćmi, którzy nas pytali, ile osób jeszcze będzie tutaj chodzić. Powiedziałem, że nie wiem. Druga sprawa, to sami słyszeliśmy strzały więc samo to już wyjaśnia. No i trzecia też sprawa odnośnie ciepłego posiłku - każdy organizator, który robi dużą imprezę powinien zapewnić ciepły posiłek, a nie, że sobie mam podgrzewać jedzenie. A tak na przyszłość na Grassorze się już raczej nie pojawię. Wolę Harpagany, gdyż organizatorzy są lepiej zorganizowani i nie ma problemu z ciepłym jedzeniem.

    OdpowiedzUsuń
  11. a wy dalej swoje........ :)


    marian

    OdpowiedzUsuń
  12. Marian, na „Te” to tramwaj staje. Nie wiem gdzie ty się uchowałeś, że zwracasz się do mnie, osoby ci obcej, po nazwisku, może w dzieciństwie zamykali cię w chlewie razem ze świniami i to one nauczyły cię savoir-vivru. Cóż, zawsze to jakiś wzorzec, lepszy taki niż żaden, ale skoro jesteś już dorosły i przebywasz teraz wśród ludzi regularnie, mógłbyś podpatrzeć u nich i zapożyczyć od nich normy społeczne, aby nie wywoływać powszechnego zgorszenia. Siana se Marian nie dam, bo nie jestem koń, żebym żarł owies, czy inne rośliny zbożowe. Ale ty dla odmiany mógłbyś sobie zrobić z siana barłóg i przespać się na nim, zwyczajem, wyuczonym od twoich kompanów z dzieciństwa świń, bo wyraźnie masz kłopoty z kojarzeniem faktów i przydałby ci się solidny odpoczynek. Odświeżyłby ci umysł. Może byś też wtedy przestał mieć kłopoty z rozumieniem tekstu i pojąłbyś, co Kosa chciał przekazać, bo wbrew pozorom, i nie do końca uporządkowanej formie, w jakiej się wypowiedział, jego przekaz był czytelny.
    Z wielkim bólem musiałem zejść do twojego rynsztokowego sposobu wypowiedzi, gdyż wyszedłem z założenia, że innego języka byś nie zrozumiał. Mam już jednak dość tego jazgotu, bo, jak sam rozumiesz, do języka rynsztokowego nie nawykłem, ty pewnie czujesz się w nim lepiej – przypuszczam, że mógłbyś jeszcze długo dyskusję na podobnym, kloacznym poziomie prowadzić. W dziedzinie babrania się gnoju uznaję więc twoją przewagę, bo ja już wymiękam.
    Broń Boże, nie jest moją ambicją dorównać Hemingwayowi, bo gdybym wychodził z takiego założenia, nie wyszedłbym z pierwszego zdania pierwszej książki. Pisząc o tym, że wydałem dwie książki nie chciałem się chwalić, lecz zamierzałem ci unaocznić, że mi, osobie, która obcuje z poprawną polszczyzną na co dzień, nie przeszkadza, że ktoś inny nie używa do końca poprawnej polszczyzny. Jeden jest dobry w tym, inny w czym innym.
    Nie wdając się już dłużej w pyskówki, bo ta droga do nikąd nas chyba nie zaprowadzi powiem, co mnie oburzyło w twojej wypowiedzi: krytykujesz krytykę tylko po to, aby zamknąć jej usta, czyli największym grzechem Kosy było jakoby to, że dotknął ludzi, których tykać nie wolno – tak to ja przynajmniej zrozumiałem, ale może było jakieś drugie dno tego, po drugie zniechęcasz do wyrażania własnego zdania, warunkując je tym, że ktoś musi najpierw nauczyć się bardzo poprawnej polszczyzny, aby zabierać głos – dla mnie to totalna bzdura!, na podobne stawianie sprawy reaguję wścieklizną, po trzecie w sposób bezpardonowy atakujesz mojego kolegę. To mało?
    Stwierdzenie „na Grassorze już tak jest” jest dla mnie kompletnie niezrozumiałe. Czyli co? Jeśli coś szwankuje, to najlepiej machnąć na to ręką i powiedzieć „Eeee, skoro już tak jest, to po co to zmieniać?”. Gdyby wszyscy ludzie tak myśleli, gdyby nikt nie poprawiał, tego co nam uwiera i uprzykrza życie, to do dziś dnia nie zeszlibyśmy z drzewa i zamiast ubrań nosilibyśmy przepaski biodrowe z liści, a na zwierzynę polowali przy pomocy kijów.
    Startuję w PWP i tam faktycznie nie ma świadczeń prawie żadnych, faktycznie tam chodzę tylko po to, aby sprawdzić siebie, a nie się zintegrować, czy nażreć, ale po pierwsze wpisowe na te zawody wynosi 3-5 zł., a po drugie marsze trwają od półtorej do trzech godzin i po przyjściu na metę nie mam potrzeby zregenerowania się i odświeżenia.
    Do teraz próbuję zrozumieć, jakie intencje kierowały tobą, że tak się wyrwałeś z tym atakiem na Kosę jak nie przymierzając Filip z konopii, jakaś ta twoja wypowiedź była niespójna – skakałeś od ciepłego jedzenia, przez kłusowników, złą stylistykę, złą taktykę marszu, słowem czepiałeś się wszystkiego u Kosy, jakby szukając dziury w całym – totalny chaos. Nie wiem, może Kosa ci w czymś podpadł i się na nim odgrywasz, ale jeśli tak to może załatwiajcie swoje porachunki osobiście, nie używając do tego forum publicznego. We mnie budzi to odrazę.

    Pozdrawiam cię Marian z całego serca, bardzo serdecznie i ciepło
    Krzysiek

    OdpowiedzUsuń
  13. Będzie długo....

    AKT I
    Moja tożsamość nie jest istotna- po co Ci to? Chcesz sobie przypisać opinię do konkretnej osoby? Nie widzę potrzeby. Internet gwarantuje mi anonimowość, z czego, jak też z innym moich praw, skwapliwie korzystam. Poza tym skąd przypuszczenie, że jestem w jakikolwiek sposób związany z organizatorami? Nie sądzę, żeby zaglądali oni na tego typu strony. W normalnych sytuacjach uczestnik swoje uwagi przekazuje do organizatorów, a nie oni poszukują ich rozsianych po Internecie- chociaż nie mówię, że to reguła, a cenna wskazówka. Jednak podstawową informacją jest ta, wysłana do organizatorów. Takie jest moje zdanie.

    OdpowiedzUsuń
  14. c.d

    Sam piszesz, że blog służy wyrażaniu swojego zdania- czy to zatem źle, że przedstawiłem swoje? A co do pisania "POPRAWNĄ", a nie "PIĘKNĄ" polszczyzną, bo to troche różnica jest, a mi chodziło właśnie o to pierwsze. Nie twierdzę, że tekst nie nadaje się do przeczytania jeśli brakuje kilku przecinków, bo niestety w tym kraju ani Ty, ani ja, do końca nie wiemy gdzie one powinny stać;) Chodzi jednak o jakieś podstawy, co też zasugerowałem. Poprosiłem o zwrócenie na to uwagi następnym razem. Czego w tym zdaniu nie rozumiesz, że się tak irytujesz? Na kółka fanatyków literatury na szczęście uczęszczać nie muszę, mogłbym spotkać ludzi niewłaściwego pokroju, zatem "Wujku Dobra Rada" podaruj sobie. Nieśmiertelną sławę już powoli zdobywam- m.in. dzięki takim jak Ty, którzy lubią komentować moje posty.
    Skoro piszesz, że wspomniałeś o książkach nie po to, by się chwalić, to odpuszczę sobie ten temat. Rozumiem, że wyrażanie siebie jest ważne, jednak forma jest równie ważna. Jeśli ktoś nie zwraca uwagi na jakieś podstawowe zasady pisowni, to może lepiej malować obrazy? "Myśl sercem i patrzaj w serce"- Mickiewicz byłby dumny z przywłaszczenia przez Ciebie jego słów (może dlatego, że nie widzę " "?). Z Hemingwayem musiszz mieć lepsze ukłądy niż ja- ja nie uważam, że stwierdzenie "Nie każdy ma talent literacki godny Hemingwaya" jest obraźliwe dla owego pisarza. Jednak mogę się myslić. Zapytać go już będzie raczej ciężko, ale może Tobie się uda. Czy on nie chciałby się powoływać na mnie? A może akurat? Na szczęściw tego nie wiemy. Zatem "gdybanie" może sobie też podaruj. Chociaż w tym wyczuwam Twój ukryty talent.
    Z zasady nie prowadzę dyskusji z ludźmi, którzy oburzają się o wyrażenie własnego zdania, a sami nie okazują krzty szacunku dla rozmówcy, pisząc zaimki typu: ciebie, ci z małej litery. Dla Ciebie jednak zrobię wyjątek, gdyż wydajesz mi się nader ciekawą osobą.

    OdpowiedzUsuń
  15. c.d

    AKT II
    Co do postu z 13 lipca.
    Podaruję sobie już po raz kolejny wypomnienie Ci, że nie masz szacunku dla odbiorcy. Myślałem, że tylko w zetknięciu z moją osobą toczysz pianę z ust (tak, tak, wiem, nie jesteś psem- jedynym dowodem na to, jest to, że piszesz posty). Co do Twojego nazwiska- skoro tak się podpisałeś i tak się nazywasz, to w czym problem? Jaśnie Wielmożny Panie Krzysiu Nowaku? Trafne spostrzenienie- w chlewie sięmożna wychować ze świniami, bo cóż to byłby za chlew bez świn prawda? Brawo. Marian prezentuje sobą więcej kultury niż Ty kiedykolwiek byś mógł. Jęsli ja miałabym stawiać sobie za wzorzec osobę Twojego (jakże żałosnego) pokroju, to faktycznie wolałabym już wychowywać się ze świniami. One z pewnością mają więcej kultury niż Ty przedtawiasz na tej stronie. Twoje zdanie, kierowane do mnie ( i za Mariana pewnie też tak mogę powiedzieć) mówiąc kolokwialnie nam "wisi i powiewa". My się odnieśliśmy do historii Kosy i tego co on napisał, a Ty hejtujesz komentarze. +10 punktów do "fajności". O i widzę, że z zakresu roślin hodowlanych też posiadasz niebywałą wiedzę. Może o tym będzie Twoja kolejna książka?
    Czytam i czytam te Twoje marne wypociny i niestety nie wiem, o co tak naprawdę czepiasz się Mariana. Nie jesteś koniem itp- to już ustaliliśmy, nie martw się, już Cię z nim nie pomylimy. Jednak czego tak naprawdę Mariana nie zrozumiał? Tak jak ja, przedstawił swoje zdanie. Co w tym złego?
    Przecież Jaśnie Pan nie musiał się zniżać do żadnego poziomu. Skoro uważasz, że jesteś taki mega-, hiper-, super-, ekstra- i co tam jeszcze może być, to czemu w ogóle bierzesz udział w tej dyskusji? Arystokracji przecież nie przystoi. A skoro z taką biegłością, zniżyłeś się do tego poziomu, to chyba za wysoko nie musiałeś stać. Nie mogę powstrzymać się od śmiechu czytając Twoje żałosne (to chyba już powiedziałam, ale niestety to najlepsze jakie przychodzi mi do głowy określenie, wybacz) zdania. Cieszę się, że jeden temat: rynsztokowej wypowiedzi i tego jak bardzo jej nie umiesz prowadzić, potrafisz rozwinąć w tyle zdań (co z kolei świadczy, że nie jesteś w tej dziedzinie taki najgorszy- już sobie nie ujmuj).
    Bogu dzięki zatem, że nie masz takich ambicji- wszak nie moglibyśmy się teraz cieszyć Twoją książką! Jednak sam musisz przyznać, że np. pisownia rurza, zamiast róża ułatwia odbiór? Jeśli na sugestię, uważam, że kulturalną, nie dotyczącą nawet Twojej osoby tak się oburzasz, to z pewnością mogę stwierdzić, że z tabletkami uspakajającymi się na co dzień nie rozstajesz.
    I dalej nie wiem, czy nadal mówisz do mnie, czy do Mariana. Uznam, że do mnie. Kończąc już niestety nużący wątek- jeśli to Ty nie potrafisz zrozumieć jednego zdania:"Następnym razem proszę zwróć na to uwagę, a nam to na pewno ułatwi odbiór Twojej wypowiedzi", które nie ma nic podobnego do ociekających gniewem Twoich wypowiedzi względem mnie, to bardzo mi przykro. Nie będę po raz kolejny powtarzać, że nie chodzi o żadną BARDZO poprawną (już nie piękną?) polszczyznę, a jej podstawy. Nie uważam, że zniechęcam kogokolwiek, Kosa się jakoś nie oburzył- za to Ty już jak najbardziej.

    OdpowiedzUsuń
  16. c.d
    Mało! Sam mnie parę postów wyżej pouczałeś o męskim przyjęciu krytyki, a teraz zasłaniasz się tym, że Kosa to Twój kolega? Wszak pod jego wypowiedzią jest miejsce na komentarze z czego jak widzisz korzystam właśnie po to, aby wyrazić swoje zdanie.
    Co do poprawy warunków na takiego typu imprezie, to tak jak pisałem wyżej. Czy adres e-mail do organizatora to jakaś tajna informacja? Czy nie możesz po prostu uznać, że komuś się podobało? Jeśli Tobie nie, to reaguj- wypowiadaj się w tym celu w specjalnie do tego przeznaczonych miejscach.
    A na temat chaosu to widać masz już dziwne zdanie- wypowiedz Mariana tak, Kosy- nie? Zapewniam Cię, że zarówno Kosa jak i Marian są ludźmi na poziomie, którzy, jeśli zajdzie tak potrzeba, swoje sprawy potrafią załatwić w swoim gronie, jednak dlaczego nie dzielić się swoimi uwagami tutaj, skoro jest na to miejsce? Zresztą jeśli budzi to w Tobie odrazę, to po co w ogóle czytasz te posty? I tym bardziej na nie odpowiadasz? Czy to czasem nie poniżej Twojego poziomu?

    P.S A znając Mariana, najbliższe spotkanie z nim zakończysz z odciskiem bieżnika buta na twarzy.

    AMEN

    Anonim Anonimowy

    OdpowiedzUsuń
  17. Przepraszam, że w częściach, jednak całości nie chciało mi przyjąć.
    Uprzedzając odpowiedź Bumelanta. Jeśli chcesz mi napisać, że Marianem Cię nie mam straszyć, to spoko. Jak coś ciekawego wymyślisz to pisz, jednak nie sądzę, żebym już odpisał. Twoja inteligencja mnie powala, uznaję Twoją wyższość i co tam jeszcze potrzebujesz do osiągnięcia najwyższego stadium samozachwytu. Ode mnie to wszystko masz.
    Pozdrawiam.
    Anonim Anonimowy

    OdpowiedzUsuń
  18. A czy jeśli ktoś chodziłby z nożem po lesie, to o razu żeby zarzynać zwierzęta? Jeśli się czegoś nie widziało, to raczej nie powinno się według mnie tego komentować. Co do postu Czępy z 12 lipca- czyli rozumiem, że na mecie nie zjadłeś ŻADNEGO ciepłego posiłku? Bo coś wydaje mi się, że to nieprawda.

    Moje posty zapewniły Wam pewnie świetną rozrywkę na cały wieczór. Zrozumiem, jeśli administrator usunie je później wraz z postami pewnej osoby, żeby nie wprowadzać "złej krwi".

    Dziękuję, dobranoc.

    OdpowiedzUsuń
  19. Tutaj Anonimowy przesadziłeś. Uważasz się za jakiegoś kolesia, ktory jest jakimś super polonistą. Za kogo ty się masz? Przeczytaj sobie dział Nitos Salivi - mojego wydania. I co powiesz, że ja nie potrafię pisać. Gdyby na świecie byli tacy ludzie jak ty, to dzieci w szkołach mięli by przerąbane. Natomiast skoro jesteś takim super polonistą, to z pewnością byś nie obrażał innych. Natomiast jeżeli chodzi o wydane książki autora - Krzyśka Nowaka, to powiem ci, że gdybyś był jakimś ekstra polonistą, to krytyka by wyglądała inaczej. A może po prostu też jesteś tylko jakimś zwykłym gościem, a tak na prawdę masz się za wielką rybkę. Wiesz co ci powiem. Nie jesteś prawdziwym polonistą, bo zazdrościsz Krzyśkowi, bo wydał książkę. Natomiast ciebie na to nie stać. Zresztą nie będę ciebie krytykował, ale wydaje mi się, że sam siebie nie słuchałeś pisząc ten komentarz. Więc całe to zamieszanie, na nic dobrego ci nie wyszło. Tym samym wrogów sobie znalazłeś. Congratulation!!!

    OdpowiedzUsuń
  20. 1. "Nie chciałeś biegać, wolałeś zacząć spokojnie i równym tempem- nie biegaj. Proste."
    2. "Bardzo mnie również interesuje Twoje stwierdzenie o kłusownikach. Skąd zaczerpnąłeś taką informację? Jeśli to tylko Twoje domysły, to lepiej sobie daruj."
    3. "Nie każdy ma talent literacki godny Hemingwaya, jednak chyba jakieś podstawy interpunkcji, stylistyki i logiki wypowiedzi obowiązują każdego z nas. Następnym razem proszę zwróć na to uwagę, a nam to na pewno ułatwi odbiór Twojej wypowiedzi."
    4. "Czy on nie chciałby się powoływać na mnie? A może akurat? Na szczęście tego nie wiemy. Zatem gdybanie może sobie też podaruj."

    Drogi "Wujku Dobra Rada" Anonimowy, zwracasz mi uwagę, że robię z siebie Wujka Dobra Rada, ale niestety obawiam się, że próbujesz mi wcisnąć swoją wadę. Może jej w sobie nie akceptujesz i projektujesz ją na mnie - typowy psychologiczny mechanizm obronny, żeby nie czuć się źle ze sobą. Przecież to Ty mi oraz Kosie radzisz co mamy robić, abyśmy stali się szlachetnymi obywatelami godnymi prowadzenia dyskusji z Tobą.
    Co do zarzutu, że nie wiesz czy prowadzę dialog z Tobą, czy z Marianem, to zarzut jest słuszny, albowiem od początku sądziłem, że Anonimowy i Marian to jedna i ta sama osoba. Może to Cię zaskoczy, ale nadal tak sądzę. Rzeczywiście, zanim nie przedstawiłeś się jako Marian, myślałem, że Anonimowy jest organizatorem - stąd mogło wyjść tu pewne nieporozumienie i dlatego część moich zarzutów w świetle tego traci swoją moc.
    Nigdy nie uważałem siebie za mega, hiper, super czy za przedstawiciela warstwy arystokratycznej, co więcej szczycę się tym, że mam korzenie chłopskie. Dla mnie rynsztokowy sposób bycia, czy wypowiedzi nie jest skorelowany z tym, jaki kto ma status społeczny, lecz jakiego języka używa i jak się do ludzi odnosi. W mojej ocenie możesz być prezydentem i zwykłą szują, a możesz też być kloszardem i świętym człowiekiem.
    Jeżeli uważasz, że o czyjejś kulturze osobistej i poziomie szacunku do ludzi decydują przede wszystkim takie rzeczy jak pisanie ci, ty, tobie z dużej lub małej litery, to wypada mi Tobie tylko współczuć, mój kochany wzorze cnót wszelakich używający zwrotów "Te, Nowak" i "daj se siana". No ale przychyliłem ucha Twojemu czepialstwu i jak widzisz zacząłem Cię tytułować z dużej literki. Dla mnie taka zmiana w swoich nawykach to drobiazg.

    OdpowiedzUsuń
  21. Ja jeszcze dorzucę coś od siebie. Skoro ty Anonimowy jesteś taki mądry, to wydaj chociaż jedną książkę i sam zobacz jak to jest, a nie krytykujesz innych nie wiadomo za co. Natomiast jeśli chodzi o mnie, to pisanie tym stylem mi odpowiada i co lepsze - innym się to podoba. Więc jeśli tobie coś nie pasuje, to załóż sobie swój blog i tam komentuj, a nie "brudzisz" na naszym blogu. Moim zdaniem jesteś też zwykłym prostakiem i chcesz się tego wyprzeć. Jednak zapewne wydaje ci się, że dorzucisz coś od siebie i myślisz że inni to będą tolerować. Tak jak już wczoraj ci mówiłem, znajdujesz sobie tym samym wrogów. Daj sobie z tym spokój i koniec, a nie obrażasz innych i czepiasz się czegoś, co nie jest wogóle związane z tematem. Natomiast jeśli to pisałeś ty Marian, to uważałem cię za pożądnego gościa, teraz będę inaczej myślał.

    OdpowiedzUsuń
  22. bardzo mi przykro że tak mi nawrzucałeś
    nie sądziłem że stwierdzenie " te Nowak" aż tak Cię oburzy
    nie chciałem jakoś tego tak ująć- przynajmniej nie miałem na myśli
    przecież dalej napisałem : " śmiesznie piszesz"
    mój post miał być czysto humorzasty
    i nie chciałem nikogo obrażać
    nazwanie mnie świnią itp. bardzo mnie zaskoczyło i niestety jest to przykre
    co do mylenia mnie z anonimowym to niestety Krzysiek jesteś w błędzie
    sam się zastanawiam kim może być ów anonimowy
    nie jest to nikt z organizatorów gdyż danielowi nie chciałoby się w czymś takim brać udziału
    myślę że jest to osoba znana mi z grassora lecz nie mam pewności kto to jest
    zapewniam iż w żadnym calu nie jestem osobą anonimową
    nie wiem dlaczego osoba aż tak się obruszyła ale wojnę prowadzicie trochę na inny temat niż ja zacząłem komenty
    tym samym jeszcze raz przypominam że nie chciałem urazić nikogo w moich postach i niestety komentarz w, którym zostałem zmieszany z anonimowym jest niesłuszny
    wierzcie lub nie ale z ręką na sercu nie jestem tym anonimowym z dyskusji
    komentarze które wstawiłem pochodzą z dni: 30.06- godz. 14:39, 12.07- godz. 22:48
    więcej nie napisałem
    nie wiem dlaczego tak uważacie.....
    anonimowy sporo napisał, więc sporo musiał widzieć i wiedzieć- poza tym tak po szczerości to w relacji Kosy jest wiele nieprawdy- ale tego już nie będę roztrząsał
    kończmy ten temat i zostańmy w zgodzie
    może zobaczymy się na jakichś zawodach i pogadamy

    pozdrawiam

    prawdziwy i najprawdziwszy od początku marian

    OdpowiedzUsuń
  23. Ten komentarz jest do Mariana. Marian bardzo cię przepraszam myśląc, że to byłeś tym anonimowym. Nie sądziłem, że ten ktoś tak jakby pod ciebie się podszył i myśleliśmy, że to ty. Jednak się pomyliłem. Natomist jesli chodzi o anonimowego, to nie sądzę, że on zna za bardzo nas i może sobie pisać co chce. Jeszcze raz cię Marian przepraszam.

    OdpowiedzUsuń
  24. Rzeczywiście wyszło tu dużo nieporozumień, trochę taka komedia omyłek, ale do śmiechu raczej nie było bo było bardzo dużo złych emocji. Dla mnie to wszystko też było bardzo, bardzo nieprzyjemne i przygnębiające i przysporzyło mi zmartwień. Ważne, żeby żyć w zgodzie, bo w końcu jesteśmy przeciwnikami na trasach InO i nawet jeśli mamy potrzebę wojowania to walczmy ze sobą właśnie tam - na InO, a słowne przepychanki zostawmy politykom.

    OdpowiedzUsuń
  25. Jestem za a nawet przeciw :)

    marian

    OdpowiedzUsuń
  26. No to trochę żeście namieszali. Równie dobrze ja mogłem napisać, że Czępa i Bumelant to te same osoby. Co z tego, że się różnie podpisywaliście? Z mojej strony mogę jedynie nie skomentować już dyskusji o polonistycznych aspektach wypowiedzi i wszystkich tych innych sprawach, bo to do niczego nie prowadzi. I tak już trochę zmierzyło w złym kierunku, a nikomu z nas właściwie nie było to potrzebne. W kolejnych dyskusjach już zatem pewnie też odpuszczę sobie komentarze, bo i tak będę niekorzystnie kojarzony, więc możecie spać spokojnie ;)
    Pozdrowienia dla wszystkich i udanych kolejnych "podbojów".
    Peace.

    Anonim Anonimowy

    OdpowiedzUsuń

Prosimy o podpisywanie się pod komentarzami (imię, pseudonim, kontakt)

 
Copyright 2003-2013 STAR WORMS
Blogger Wordpress Gadgets